Jakie są objawy zapalenia ucha u dziecka?
Jakie są objawy zapalenia ucha u dziecka? Pamiętaj, że nie zawsze kiedy w uchu pojawia się ból, jest to oznaka choroby, czyli zapalenia ucha. Zdarza się, że dziecko odczuwa ból w uszach z powodu przewiania, przemarznięcia czy w momencie, kiedy podczas kąpieli do ucha dostała się woda. Jeśli ból trwa dłużej, to znaczy minimum dwie godziny, może być to pierwszy objaw zapalenia ucha. W tym przypadku, z pewnością pojawi się także gorączka. Gorączka pojawia się często przed bólem samego ucha. Kolejne objawy, jakie mogą świadczyć o tym, że dziecko cierpi na zapalenie ucha, to brak apetytu, a także rozdrażnienie. Brak apetytu pojawia się u dzieci często wraz z gorączką. W przypadku zapalenia ucha może występować u dziecka również biegunka lub wymioty.
Kilka różnych od siebie objawów nakłada się wówczas na siebie. Zapalenie ucha, to choroba, przy której często pojawia się wydzielina przypominająca ropę, która sączy się z ucha dziecka. To efekt bakterii, które powodują obrzęk błon w uchu. Kiedy błony są za bardzo napięte, wówczas pękają, a co za tym idzie, pojawia się ból i wydzielina w postaci ropy. Tak więc jeśli Twoje dziecko skarży się na ból w uszach, mówi, że coś mu w uszach przeszkadza, ma do tego gorączkę, a w uszach zaczyna pojawiać się ropa, mamy prawdopodobnie do czynienia z zapaleniem ucha. Jeśli podejrzewasz tę chorobę, zgłoś się z dzieckiem do lekarza pediatry. Nie próbuj leczyć zapalenia ucha na własną rękę. Absolutnie nie przecieraj wacikiem, nie myj wodą uszu malucha, bo możesz mu tym jedynie nieświadomie zaszkodzić.
Gorączka trzydniowa u dziecka
Gorączka trzydniowa, to inaczej rumień nagły. Jest łagodną infekcją, która wywoływana jest przez wirusy. Trwa od trzech do pięciu dni. Kiedy dziecko przejdzie już tę chorobę, jest na nią odporne na całe życie. Gorączka trzydniowa zaczyna się od nagłego wzrostu temperatury. Temperatura wynosi wówczas z reguły od trzydziestu dziewięciu do czterdziestu stopni Celsjusza. Nie występują wcześniej żadne inne objawy, stąd nagłe pojawienie się gorączki mimo tego, że okres inkubacji choroby to od pięciu do piętnastu dni. Gorączka trwa około trzech dni. W momencie, kiedy zaczyna spadać, pojawia się wysypka. Wysypka przypomina tą, która pojawia się na skórze dziecka w momencie zachorowania na różyczkę albo szkarlatynę. Jednak tak jak zostało wspominane, charakterystycznym objawem trzydniówki, gorączki trzydniowej, jest wysoka temperatura.
Plamki pojawiają się najpierw na tułowiu dziecka. Kiedy znikają, a dzieje się to bardzo szybko, wysypka zmienia swoje miejsce. Zaczyna pojawiać się na szyki, na rączkach i nóżkach dziecka. Całość wysypki powinna zniknąć po maksymalnie dwóch dniach. W momencie, kiedy wysypka znika, kończy się także choroba. Stąd właśnie okres trwania choroby wynoszący pięć dni: trzy dni gorączki plus dwa dni wysypki. To jak przebiega, trzydniówka zależy od temperatury, jaka się pojawia. Jeśli jest bardzo wysoka, mogą pojawić się drgawki. Trzydniówka nie jest groźna, jednak czasami można pomylić ją ze szkarlatyną albo różyczką. Ta pierwsza jest szczególnie groźna, tak więc jeśli podejrzewasz u dziecka trzydniówkę, lepiej potwierdź tę wstępną diagnozę u lekarza. Jeśli pojawiają się u dziecka drgawki, konsultacja z lekarzem powinna być natychmiastowa.
Szczepionki w wieku dziecięcym
Szczepionki, które są obowiązkowe, ustalone są w programie szczepień. Zgodnie z aktualnym programem szczepień, postępujemy według Polskiego Kalendarza Szczepień Ochronnych, gdzie szczepionki obowiązkowe aplikuje się od momentu narodzin dziecka aż do 19 roku życia. W wieku dziecięcym obowiązkowe są następujące szczepionki, przeciwko następującym chorobom: błonica, gruźlica, krztusiec, odra, świnka, polio, różyczka, tężec, wirusowe zapalenie wątroby typu B, HiB. Dla dzieci, które są w grupie ryzyka, dodatkowo stosujemy szczepionki przeciwko ospie wietrznej, pneumokokom oraz wściekliźnie. Szczepionki w wieku dziecięcym, które są obowiązkowe, to szczepionki bezpłatne. Każde dziecko dostaje swój własny Kalendarzyk Szczepień, według którego należy zgłaszać się w odpowiednim terminie, aby dziecko zostało zaszczepione.
Dodatkowo, poza szczepionkami, które są obowiązkowe, mamy dodatkową listę szczepień zalecanych. To szczepienia, które sprawiają, że możemy chronić dziecko przed innymi chorobami zakaźnymi. W naszym kraju takie szczepionki są płatne, ponieważ nie finansuje ich NFZ oraz nie są na nie przeznaczane żadne inne środki publiczne. Szczepionki dodatkowe, to szczepionki, które zapobiegają: rota wirusowym biegunkom, grypie, kleszczowemu zapaleniu mózgu, durowi brzusznemu, WZW typu A, żółtej gorączce, ospie wietrznej, śwince, odrze, różyczce, tężcowi, wirusowi brodawczaka. Tak więc jeśli chcemy zdecydować się na dodatkowe szczepienia, należy skonsultować, to z lekarzem przedstawiając mu Kalendarzyk Szczepień. Musimy liczyć się z odpłatnością szczepionek nieobowiązkowych.
Powiększone migdały u dziecka
Powiększenie migdałków u dziecka, występuje najczęściej u maluchów, które nie ukończyły jeszcze piątego roku życia. Migdałki gardłowe, które się wówczas powiększają, to tkanka limfatyczna. Stanowi ona połączenie między nosem dziecka a tylną częścią jego gardełka. Migdałki to narzędzie, które wychwytuje i niszczy cząsteczki niechciane, obce, które wdychamy wraz z powietrzem przez nos. U dzieci mogą się one powiększać zwłaszcza w momencie, kiedy dziecko przechodzi infekcję górnych dróg oddechowych. Pojawia się wtedy także nadmierne wydzielanie śluzu.
Migdałki rosną u dziecka do momentu, kiedy kończy 3-7 lat. U niektórych dzieci podczas wzrostu migdałków, pojawiają się okresowe obrzęki, u niektórych dzieci nie. Nie jest to objaw niebezpieczny, jednak warto co nieco na ten temat wiedzieć. Kiedy u dziecka pojawia się obrzęk migdałków, instynktownie zaczyna oddychać przez usta. Zdarzają się przekrwienia nosa. Kiedy dziecko oddycha głównie przez usta, zaczyna wydzielać więcej śliny. Czasem towarzyszy temu nieprzyjemny zapach z ust.
Kolejny objaw powiększonych migdałków, to chrapanie w nocy oraz nieco niewyraźna mowa. Zdarza się także nieregularne oddychanie w czasie snu. Pojawiają się wówczas przerwy pomiędzy oddechami. To tak zwany bezdech senny. Zdarzają się również problemy z przełykaniem, co z kolei generuje obniżony apetyt. Jeśli podejrzewamy powiększone migdałki, możemy skonsultować się z pediatrą, który zajrzy do ust naszego dziecka za pomocą specjalnego lusterka lub innego narzędzia, ponieważ niemożliwe jest obejrzenie migdałków, tylko zaglądając do ust.
Infekcje w wieku przedszkolnym
Infekcje u dzieci w wieku przedszkolnym, zwłaszcza u dzieci, które chodzą do przedszkola, to nic dziwnego, nienaturalnego i niebezpiecznego, o ile mamy do tego odpowiednie podejście. Przede wszystkim pamiętajmy o szczepieniach ochronnych obowiązkowych na groźne choroby. Szczepienia według obowiązkowego kalendarzyka szczepień. U dzieci infekcje zdarzają się częściej niż u osób dorosłych, ponieważ dziecko ma jeszcze nieco słabszą, nie do końca wyrobioną odporność. Choroby, które występują najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym, to: odra, ospa wietrzna, różyczka, świnka oraz szkarlatyna.
To choroby o charakterystycznych, łatwych do zdiagnozowania objawach, które należy leczyć po konsultacji z pediatrą. Jeżeli chodzi o infekcje w postaci przeziębień, którym często towarzyszy kaszel, katar, gorączka, należy zawsze podchodzić do nich w sposób racjonalny: lepiej, jeśli dziecko zostanie wówczas w domu i spokojnie wyleczy się z nieprzyjemnych objawów, niż jeśli pójdzie do przedszkola i zainfekuje wirusami czy bakteriami inne dzieci. Rodzice muszą być nastawieni na to, że ich dziecko dość często będzie borykało się z infekcjami, zwłaszcza w wieku przedszkolnym. Jeśli podejrzewamy u dziecka jakąś z chorób zakaźnych, absolutnie nie możemy tego lekceważyć. Zwłaszcza groźna w powikłaniach może okazać się szkarlatyna, tak więc jeżeli u dziecka pojawiają się objawy inne niż katar, kaszel i delikatna gorączka, najlepiej od razu skonsultować się z lekarzem pediatrą. Zwłaszcza w momencie, kiedy na skórze dziecka pojawiają się charakterystyczne wysypki, mogące być objawem zarówno wspomnianej szkarlatyny jak i wymienionych wcześniej chorób, na przykład różyczki.
